امید؟!...



سلام.

اتفاقی نیس نوشتن یه وبلاگ.ولی اتفاقی شروعش می‌کنی ینی من اینطوریم.توفکرم بود خیلی وقته ولی ترجیح میدادم بعد از آرامش کنکور و یه حدنسبی از ثبات شروع کنم.و الان بعد از دیدن یه کامنت تو یه وبلاگ دیگ که گفته بودن پشیمونن از کارایی که میتونستن ونکردن.ترجیح میدم شروع کنم و بنویسم از چیزایی که تو ذهنمهبی محابا،بی پروا،بدون اینکه بخام بدونم تهش چی میشه.فقط بنویسم برا دل و مغز خودم و شاید آدمایی که مث من فکرمیکنن یا اصن مخالفن ولی بلدن بنظر هم احترام بزارن.

همه عقاید محترم،همه نظرها قابل تامل،همه رنگ ها،همه زبان ها.فقط کافیه احترام بزاریم تا همه زندگی بهتری داشته باشیم

 

⁦♥️⁩

 

 


آخرین مطالب

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها